خبر یزد - ورزش برای کبد چرب فوایدی همچون بهبود کنترل قند خون، بهبود فشار خون، بهبود چربی‌های خون همچون کلسترول و تری گلیسیرید، افزایش توده عضلانی، بهبود قدرت و استقامت عضلات، بهبود سلامت روان و بهبود کیفیت زندگی را دارد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، کبد بزرگترین عضو بدن انسان است که در هضم غذا، ذخیره انرژی و حذف سموم کمک می‌کند.
یک کبد سالم و با عملکرد خوب مقدار کمی چربی دارد، اما تجمع چربی زمانی مشکل ساز می‌شود که به بیش از 5 درصد وزن کبد برسد. بیماری کبد چرب بیشتر بدون علامت و نشانه است و بیماران زمانی متوجه این موضوع می‌شوند که شدت چربی کبد بسیار بالا و کار سخت شده‌است. این بیماری دو نوع اصلی غیر الکلی و الکلی دارد. بیماری کبد چرب الکلی استئاتوهپاتیت الکلی نیز نامیده می‌شود.کبد چرب غیر الکلی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن کبدی در جهان است که بیشتر با چاقی، دیابت نوع 2 و سبک زندگی کم تحرک مرتبط است.
بر پایه تغییرات قابل مشاهده در سونوگرافی، کبد چرب به سه گرید یک، دو و سه دسته بندی می‌شود. گرید یک شکل خفیف کبد چرب بوده و چربی در خارج از کبد جمع می‌شود و روی عملکرد آن تأثیر نمی‌گذارد. گرید دو به‌طور تقریبی نوع شدید بیماری است و نیازمند مداخلات درمانی جهت پیشگیری از بدتر شدن آن است. گرید سه شدیدترین شکل بیماری کبد چرب است که علائم ظاهر شده است و به درمان فعال نیاز دارد.
کبد چرب گرید یک به اولین مرحله بیماری اشاره دارد که به آن کبد چرب ساده یا استئاتوز کبدی می‌گویند. در این مرحله چربی اضافی در سلول‌های کبدی بیمار جمع می‌شوند، اما به‌طورکلی بی‌ضرر تلقی می‌شود. اگر تجمع چربی بیش از این پیشرفت نکند به‌طور معمول در این مرحله از بیماری علائمی بروز نمی‌کند و عوارض جسمانی در پی ندارد.
بیماری کبد چرب در مراحل اولیه به‌طورکامل برگشت پذیر و قابل درمان است، بنابراین مرحله یک و دو نوعی فرصت طلایی به شمار می‌آید که این بیماری درمان شود. اما سهل انگاری در درمان به فیبروز و سیروز کبدی منجر می‌شود که این آسیب‌ها غیرقابل برگشت است. کبد چرب گرید سه موجب اختلال شدید در عملکرد کبد می‌شود و عوارض تهدید کننده و خطرناکی همچون نارسایی کبدی یا سرطان کبد را به همراه دارد.
با ورزش کبد خود را لاغر کنید به‌طور معمول اولین راهی که پزشکان برای درمان بیماری کبد چرب غیرالکلی تجویز می‌کنند، کاهش وزن است. کاهش وزن خودش به کاهش چربی، التهاب و بهبود زخم‌های کبدی کمک می‌کند. در همین راستا ورزش می‌تواند به کاهش وزن کمک کند، چراکه کاهش وزن برای درمان کبد چرب بسیار مهم است.
ورزش برای کبد چرب فواید مستقیم دیگری همچون بهبود کنترل قند خون، بهبود فشار خون، بهبود چربی‌های خون همچون کلسترول و تری گلیسیرید، افزایش توده عضلانی، بهبود قدرت و استقامت عضلات، بهبود سلامت روان و بهبود کیفیت زندگی را نیز دارد.
ورزش منظم می‌تواند در جلوگیری از ایجاد سایر شرایط مرتبط با کبد چرب همچون دیابت نوع 2 و بیماری قلبی و همچنین آسیب کبدی مرتبط با پیشرفت کبد چرب نقش داشته‌باشد. برای افراد مبتلا به بیماری کبد چرب به‌طور معمول ترکیبی از تمرینات هوازی و تمرینات قدرتی توصیه می‌شود. مقادیر کم ورزش برای کبد چرب می‌تواند مفید باشد.
ورزش‌های هوازی دشمن سرسخت کبد چرب ورزش‌های هوازی همچون پیاده‌روی سریع، دویدن، دوچرخه‌سواری، شنا و رقص با افزایش ضربان قلب و بهبود جریان خون به کاهش چربی‌های انباشته شده در کبد کمک می‌کند. انجام دست کم 150 دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط در هفته می‌تواند به‌طور قابل توجهی چربی کبد را کاهش دهد.
از سوی دیگر کاردیو فعالیتی است که ضربان قلب را بالا می‌برد و موجب احساس تنگی نفس خفیف و افزایش دمای بدن می‌شود. افراد با کبد چرب باید سعی کنند 150 دقیقه در هفته این تمرینات را انجام دهید. مبتلایان به بیماری کبد چرب می‌توانند زمان انجام آن را هر طور که دوست دارند تنظیم کنند. به‌عنوان نمونه 30 دقیقه در 5 روز هفته انجام دهند.
ورزش‌های قلبی و عروقی و فعالیت‌هایی که ضربان قلب را بالا می‌برند برای کبد و کاهش وزن مفید است. تمرینات قلبی همچون دویدن، شنا، رقص و ایروبیک به سوزاندن کالری، کاهش تجمع چربی و بهبود عملکرد کبد کمک می‌کند.
چرا تمرینات مقاومتی برای کبد چرب مهم است؟ همچنین تمرینات مقاومتی همچون اسکوات، لانچ و تمرینات با وزنه با افزایش توده عضلانی بدون چربی متابولیسم بدن را تقویت کرده و به کاهش چربی‌های مضر در کبد چرب کمک می‌کند. گنجاندن این تمرینات در برنامه ورزشی هفتگی می‌تواند به بهبود سلامت متابولیک و کاهش چربی کبدی کمک کند.
مبتلایان به کبد چرب دست کم دو روز در هفته تمرینات قدرتی انجام دهند تا تمام گروه‌های عضلانی اصلی بدن آن‌ها همچون پاها، باسن، پشت، شکم، سینه، شانه‌ها و بازوها تقویت شود. یوگا، پیلاتس، تای چی، تمرینات با وزنه، ورزش‌هایی همچون هل دادن و اسکات نمونه‌هایی از تمرینات قدرتی است.
انجام تمرینات قدرتی منجر به بهبود آنزیم‌های کبدی همچون آسپارتات ترانس آمیناز (AST) می‌شود. سه ماه تمرین مقاومتی در بیماران مبتلا به کبد چرب موجب افزایش توده بدون چربی و کاهش چربی کبد و چربی کل بدن می‌شود. همچنین تمرینات مقاومتی فریتین سرم را نیز کاهش می‌دهد.
ایجاد توده عضلانی بدون چربی از طریق تمرینات قدرتی می‌تواند متابولیسم بدن را افزایش دهد. نرخ متابولیک بالاتر به این معنی است که بدن کالری بیشتری در طول روز می‌سوزاند که به مدیریت وزن کمک می‌کند.
تمرین تناوبی با شدت بالا شامل تمرینات کوتاه و شدید همراه با دوره‌های ریکاوری کوتاه است. این سبک تمرینی می‌تواند متابولیسم را افزایش داده و عملکرد کبد را بهبود ببخشد وهم زمان موجب کاهش وزن شود.
چرخش نیم تنه بالایی نیز موجب عملکرد بهتر کبد در بدن می‌شود. وقتی پایین‌تنه را ثابت نگه داشته و بالا تنه خود را می‌چرخانید، این حرکت به اکسیژن‌رسانی هر چه بهتر به کبد کمک زیادی می‌کند.
کبد چرب عاشق یوگا است از سوی دیگر یوگا و تمرینات کششی با بهبود انعطاف پذیری، تعادل و قدرت مرکزی بدن به کاهش استرس و بهبود سلامت کلی کمک می‌کند. کاهش استرس می‌تواند به‌طور غیر مستقیم در مدیریت وزن و سلامت کبد مؤثر باشد. تمرین روتین یوگا برای درمان کبد چرب موجب افزایش قدرت، افزایش جریان خون و بهبود هضم می‌شود.
همچنین یوگا می‌تواند عوامل زمینه‌ای همچون استرس و کم تحرکی را برطرف کند. یوگا فواید زیادی برای مدیریت کبد چرب و بهبود عملکرد کبد دارد، همچنین از سلامت جسمی و روانی حمایت می‌کند و قدرت، ثبات و آرامش را تقویت می‌کند. تمرین منظم یوگا ممکن است به میزان قابل توجهی سطح هموگلوبین ALC و کلسترول کل را کاهش دهد.
یوگا و پیلاتس تمریناتی کم تأثیر هستند که روی کشش، قدرت مرکزی و تعادل تمرکز دارند. این موارد می‌توانند استرس را کاهش دهند، هضم را بهبود بخشند و به طور غیرمستقیم از سلامت کبد و مدیریت وزن حمایت کنند.
تمرین یوگا همچنین ممکن است به کاهش اندازه کبد کمک کند. به طور کلی می‌توان گفت ورزش منظم اگر ترکیبی از تمرینات هوازی، مقاومتی و کششی باشد نقش مهمی در کاهش چربی کبدی و بهبود سلامت کلی ایفا می‌کند.
کد خبر 866205