چاپ

خبریزد- محمد حسین رافی روز پنجشنبه به ایرنا گفت: دکتر محمد علی اسلامی ندوشن صاحب نثر فارسی ابتکاری و تک تک واژه هایش یک امضا است و این سبک نوشتن در تمامی آثارش دیده می شود.

وی تصریح کرد: در هر رسته ادبی که قلم زده است، به موفقیت شابان دست یافته است مثلا در سفرنامه نویسی یا در شرح حال نویسی و در بحث های کلان ادبی و فرهنگی؛ آنگاه که در باره فردوسی دست به قلم می شد و یا سخن می گفت گویی کارشناسی است که همه عمر کاری جز فردوسی شناسی نداشته است و همینطور آنگاه که سیر ادبیات فارسی را از بهار تا نیما بر می رسید.

وی افزود: این استاد شهیر در ابتدا به وادی شعر و شاعری وارد شد و سپس بر نثر در ادبیات تسط پیدا کرد، نثرهای او شاعرانه است و ذوق شعری خود را در نثر فارسی به منصه ظهور رسانده است و این ذوق شاعرانه در تمام اثارش دیده می شود.

به گفته این محقق، ذوق شاعرانه دکتر اسلامی به نثرش وارد شده است و به قول خودش ظرفیت شعری اش را به نثرش هدایت کرده است و اگر شاعر می بود و می ماند احتمالا در حدّ " متوسط" می ماند و او چون کمال جو بود، نمی خواست در " متوسط" بماند.

رافی اظهار داشت: این نویسنده در نگارش آثارش اعم از شعر و نثر طبع آزمایی کرده است و خود را در معرض آزمایش قرار داده است.

وی ادامه داد: نکته دیگری که در مورد ایشان قابل گفتن است این است که نویسنده ای بود متکی به هویت، هویت ایرانی خیلی برایش مطرح بود و اساس کارش بود؛ به اصل و اصالت خیلی پای بند بود، آب از سرچشمه می خورد و در عین حال نسبت به تجدد روی گشاده داشت، نه آن را دربست رد می کرد و نه آن را دربست قبول؛ معتقد بود که ما هم باید دست آوردهای فرهنگی خودمان را بپالاییم و بپیرائیم، هم دست آورد های فرهنگ وارداتی و غربی را.

پژوهشگر در فرهنگ عامه ندوشن یادآور شد: دکتر اسلامی ندوشن نسبت به شاعران برجسته ایران از جمله خیام، حافظ ، سعدی و به ویژه فردوسی علاقه خاصی داشت و نظرات و دیدگاههای ایشان در مورد این شاعران بزرگ ایران برجسته است.

وی در خصوص رسیدن این استاد به مدارج عالی علمی در زمانی که امکانات و موقعیت مناسب علمی فراهم نبود گفت: ذوق و استعداد، جدیت، تلاش و شرایط و حمایت خانواده او را به این درجه از علم رساند و همیشه در علم و عمل ثابت قدم و استوار بود و هیچگاه شخصیت علمی او تزلزل پیدا نکرد.

رافی اظهار داشت: او همیشه اهل تفکر بود و همه چیز را بر اساس وجدان خود می نوشت و به آنچه می نوشت اعتقاد راسخ داشت.

وی با بیان اینکه دکتر اسلامی ندوشن خدمات شایان توجهی به فرهنگ و تمدن ایران اسلامی کرد گفت: او در همان دوران نوجوانی و جوانی که در زادگاه خود زندگی می کرد منشاء خدمات ارزنده ای برای دیار خود بود و به دلیل شرایط خاص خانوادگی که روحانی زاده و از طبقه اعیان و متمول ندوشن بود با افراد موثری در شهر یزد ارتباط داشت و از این طریق امور ندوشن را در شهر یزد پیگیری می کرد.

وی با بیان اینکه دوستان و همکلاسی ها و هم دوره های تحصیل این استاد هم اینک در قید حیات نیستند اضافه کرد: بر اساس بررسی هایی که چند سال قبل از دوستان دوران نوجوانی و جوانی این استاد انجام شده او از همان دوران به دنبال علم و ادب بود و علاقه خاصی به ادبیات ایران زمین داشت.

این محقق اضافه کرد: در مجموع فکر می کنم هنوز با این همه مطلب که در مورد ایشان نوشته و گفته شده است، ابعاد شخصیت و عمق خدمتی که ایشان به فرهنگ خودی و فرهنگ انسانی کرده است، برملا نشده است و می طلبد که پژوهشگران و دانشجویان علاقمند به ویژه دانشجویان مقاطع دانشگاهی در رشته ادبیات فارسی، پایان نامه های خود را حول بررسی آثار او قرار بدهند آثاری که هر کدام در نوع خودش در زمانه ما اگر نگوییم بی همتا، قطعا کم نظیر است.

دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه تهران که در سال های اخیر در کشور کانادا و در کنار فرزندانش زندگی می کرد، روز سه‌شنبه در سن 97 سالگی درگذشت.