چاپ

خبریزد- "مهدی آذر یزدی، از مفاخر ایران اسلامی است در سال 1387 جان به جان آفرین تسلیم کرد و در مزار خرمشاد یزد آرام گرفت.

در طول سال‌های گذشته با وجود درخواست‌های بسیار مردم و جامعه فرهنگ و هنر استان از مسئولان برای ساماندهی مقبره این نویسنده، هیچ اقدامی برای بهسازی آرامگاه آذر یزدی که حق بزرگی به گردن فرهنگ و بویژه فرهنگ و هنر کودک دارد صورت نگرفت.

رها شدن مقبره این نویسنده شهیر، بارها موجب نارضایتی و اعتراض مردم شده بود و مدتی قبل دادستان استان در بازدید از این مقبره، خواستار ساماندهی و بهسازی آن شد و در نهایت ساخت این مقبره از چند ماه قبل آغاز گردید.

با وجود آنکه برخی اقدامات در سال 96 برای بهسازی این مقبره آغاز شده بود اما وجود برخی اختلافات میان متولیان این حوزه، مجددا کار را تعطیل کرد تا اینکه با پا درمیانی استاندار یزد، کار بهسازی و ساخت مقبره آغاز شد.

برای ساماندهی این مجموعه و ساخت مقبره استاد مهدی آذر یزدی بالغ بر هشت میلیارد ریال اعتبار در نظر گرفته شده و اکنون 90 درصد پیشرفت دارد و بزودی از آن بهره‌برداری می‌شود.

مقبره استاد مهدی آذر یزدی در مساحت حدود 80 متر مربع و ارتفاع 6 متر و 110 متر دیوار چینی، مراحل پایانی ساخت را طی می کند.

استاد مهدی آذر یزدی، نویسنده توانا و ارزشمند استان یزد و کشور که سال‌ها عمر خود را صرف تألیف داستان‌هایی برای تربیت فرزندان اسلامی کرده بود در 18 تیرماه سال 1388 و در سن 87 سالگی دیده از جهان فروبست.

او نخستین نویسنده‌ای است که به فکر نوشتن کتاب برای کودکان افتاد و به همین دلیل هم روز درگذشت این نویسنده به نام روز ملی ادبیات کودک و نوجوانان( 18 تیرماه) ایران نامگذاری شده است.

مجموعه "قصه های خوب برای بچه های خوب" تا به امروز به زبان‌های اسپانیایی، ارمنی، چینی و روسی ترجمه شده است و دوره هشت جلدی این کتاب تا به حال بیش از 64 بار تجدید چاپ شده است؛ این کتاب‌ها بازنویسی کلیله و دمنه، مرزبان نامه، سندبادنامه و قابوسنامه، گلستان، مثنوی و آثار عطار است.

روزگار سخت زندگی آذر یزدی

مهدی آذر یزدی نویسنده معروف داستان های کودکان در سال 1300 هجری شمسی در محله خرمشاه یزد متولد و در سال 1322 به تهران آمد و مقیم تهران شد، قبل از آنکه به کار نگارش داستان های کودکان بپردازد به مشاغل گوناگون و از جمله عکاسی و کتابفروشی اشتغال داشته است.

او نخستین نویسنده‌ای است که به فکر نوشتن کتاب برای کودکان افتاد و به همین دلیل هم روز درگذشت این نویسنده به نام روز ملی ادبیات کودک و نوجوانان( 18 تیرماه) ایران نامگذاری شده استروزگار کودکی اش در سختی و فقر رفت، اصلاً مدرسه نرفته و رنگ کلاس درس را ندیده، تا جایی که وقتی در پنجاه سالگی برای نخستین بار یک کلاس درس می بیند نمی تواند جلوی گریه خود را بگیرد، الفبا را از پدر یاد گرفته و خود را با کتاب ساخته است.

پدرش معتقد بوده مدرسه آدم را فاسد می کند و می‌گفته به فکر آخرت باشید، آرزوی مدرسه رفتن و بچه ها را با کیف و لباس مدرسه دیدن همیشه برای مهدی آذریزدی باقی ماند، نان و پنیر و پیاز و سرکه غذای روزگار کودکی خانواده آذریزدی بود و هیچ وقت پولی در خانه نداشتند.

خیلی از چیزهای مورد نیازشان را می کاشتند و یا مثلاً آرد را با صابون عوض می کردند، این طور بود که مادر اصرار داشت مهدی سر کاری برود تا مزد بگیرد و پول به دست آورد.

بعد از مدتی کار کردن با پدر، در یک جوراب بافی مشغول شد و بعد در یک کتابفروشی که معبر او بود مشغول گردید، وارد دنیای جدیدی شد و همدم کتاب گردید و این آغاز یک تحول بزرگ در او بود.

وقتی با کتاب آشنا شد، فهمید دنیا از محله "خرمشاه" یزد هم بزرگتر است، آن روزها دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن در سال چهارم دبیرستان ایرانشهر درس می خواند و از این کتابفروشی کتاب می خرید و
آذریزدی می دید دیگران دکتر و استاد می شوند و لذا متوجه شد راه دیگری ندارد جز اینکه با کتاب خودش را بسازد.

روزگار کودکی‌اش در سختی و فقر رفت، اصلاً مدرسه نرفته و رنگ کلاس درس را ندیده، تا جایی که وقتی در پنجاه سالگی برای نخستین بار یک کلاس درس می بیند نمی تواند جلوی گریه خود را بگیرد، الفبا را از پدر یاد گرفته و خود را با کتاب ساخته است21 ساله بود که راهی تهران شد و در آنجا مشغول به کار در چند انتشاراتی و کار تصحیح و ویرایش شد؛
سال 73 اما آذریزدی دوباره به یزد بازگشت، دیگر پول اجاره خانه در تهران را نداشت، به خانه پدری رفت که با آرامش بنشیند و بنویسد، پشیمان شد، ولی دیگر توان جابجایی نداشت.

وی از سال 1336 با توجه به زمینه و مطالعات وسیع قبلی اش شروع به نوشتن داستانهای گوناگون برای کودکان نمود.

مهدی آذر یزدی در سال 1343 به سبب نگارش کتاب `قصه های خوب برای بچه های خوب` از سوی سازمان علمی، فرهنگی، تربیتی ملل متحد (یونسکو) به دریافت جایزه نایل آمد.

بزرگ ترین لذت زندگی آذریزدی، کتاب خواندن بود و می گفت ترسم از این است که عمرم به پایان برسد و حسرت کتاب های نخوانده را با خود به همراه داشته باشم.

آذریزدی 18 تیرماه سال 1388 در 88 سالگی در بیمارستان آتیه تهران درگذشت و 21 تیرماه پس از تشییع از مسجد حظیره در حسینیه خرمشاه یزد در نزدیکی محل زندگی‌اش به خاک سپرده شد.

هزینه و مدیریت ساخت مقبره آذر یزدی بر عهده شهرداری ناحیه چهار یزد بوده است؛ با وجود تماس‌های مکرر خبرنگار ایرنا با شهردار این ناحیه برای کسب اطلاعات بیشتر، هیچ پاسخی از شهردار و همکاران ایشان دریافت نشد.