چاپ

خبریزد- محققان دانشگاه وارویک که یکی از اعضای آن یک پژوهشگر ایرانی است در مقاله‌ای که به تازگی در مجله ادونس متریالز Advanced Materials به چاپ رسیده است، نشان دادند که در سلول‌های خورشیدی مواد به اندازه 1٫2 نانومتر می‌توان استفاده کرد که به برداشت انرژی از خورشید کمک می کند. این مواد هالید معدنی درون نانولوله‌های کربنی قرار گرفته‌اند.

کشف چنین نانوسیم‌های کوچکی به طور بالقوه می‌تواند به خواص جدید و کاربردهای این نوع ابزار برداشت انرژی پایدار منجر شود.

محققان دانشگاه وارویک شرکت آکسفورد مواد (Oxford Materials) و یک مرکز ملی میکروسکوپ الکترونی آمریکا موسوم به SuperSTEM، حداقل میزان از ساختارهای مانند پروسسکیت هالید که می‌توان در داخل نانولوله کربنی تولید شود را در این نانوساختار ایجاد کردند. پروسکیت‌های هالیدی ساختارهای مشابه تیتانات کلسیم دارند و معمولاً در پانل‌های خورشیدی و دیودهای ساطع‌کننده نور (LED) استفاده می‌شوند.

دکتر جرمی اسلون از گروه فیزیک دانشگاه وارویک و از محققان این پژوهش گفت: بر خلاف پروسکیت‌های هالید توده‌ای بزرگ ما نشان دادیم که پروسکیت‌های هالید پیکومقیاس بسیار کوچک تر که ابعادی در حد یک سلول واحد یا حتی یک چهارم یک سلول دارند را می‌توان درون نانولوله‌های کربنی با قطری میان 1٫2-1٫6 نانومتر کپسوله کرد.

پیامدهای گسترده‌تر این مطالعات به گسترش ویژگی‌های قابل توجه نوری پروسکیت‌های هالیدی در ابعاد زیر نانومتر یا حتی ابعاد مقیاس پیکومتری، کمک می‌کند.