چاپ

خبر یزد - یزدرسا / قبل از شروع مدارس، وزیر آموزش‌وپرورش اعلام کرد که 130میلیارد برای تأمین موارد مورد نیاز برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی اختصاص داده ولی اکنون شاهد دریافت این هزینه از خانواده‌ها هستیم.
طبق اعلام وزارت آموزش‌وپرورش از شروط بازگشایی مدارس و آموزش حضوری دانش‌آموزان، تأمین پروتکل‌های بهداشتی و تخصیص بودجه و امکانات جهت رعایت مسائل بهداشتی توسط آموزش‌وپرورش ذکرشده بود. تا جایی که وزیر آموزش‌وپرورش از تخصیص 130 میلیارد تومان جهت این امر خبر داد حتی اخیراً هم چندی از مسئولین وزارتخانه از واریز مبلغ تخصیص‌یافته به‌حساب مدارس شدند اما درواقع به گفته مسئولین مدارس وزارتخانه و ادارت تابعه‌اش هیچ اقدامی را جهت خرید و مجهز کردن مدارس به رعایت پروتکل‌ها نکرده است.
با توجه به عدم وجود الزام دانش‌آموزان به حضور در مدارس اما در مدارس مناطق حاشیه شهر استان‌ها به علت عدم دسترسی خانواده‌ها به اینترنت و نرم‌افزار شاد، خانواده‌ها خواستار برگزاری کلاس‌های حضوری هستند. لذا مدارس مناطق محروم از یک‌طرف با جمعیت زیاد دانش‌آموز خواستار آموزش حضوری مواجه‌اند و از طرفی با عدم تخصیص و واریز بودجه جهت تأمین پروتکل‌ها توسط وزارتخانه و درواقع این وضع به‌شدت باعث نگرانی و فشار روانی خانواده‌ها شده است.
گفتنی است آنچه فی الحال و در روزهای گذشته که با بازگشایی مدارس همراه بوده و شاهد بودیم، تأمین هزینه مسائل بهداشتی مدرسه توسط خانواده‌ها بوده. همان‌گونه که عرض شد این اخذ هزینه را بیشتر در مناطق محروم و با توجه به حضور بیشتر دانش‌آموزان شاهدیم که به‌هرحال این اخذ هزینه کاملاً خلاف قانون کشور می‌باشد.
البته، نکته دیگری که مسئولین آموزش‌وپرورش بر آن تأکید دارند این است که اگر مدرسه‌ای به‌اجبار از دانش‌آموزان هزینه‌ای برای تهیه مواد ضدعفونی دریافت کند، برخلاف قانون است. آموزش‌وپرورش موظف است مدرسه را با رعایت پروتکل‌های بهداشتی باز کند تا فضای آموزش برای دانش‌آموزان مهیا شود.
البته باید گفته شود در استان یزد آموزش‌وپرورش با تهیه 20 لیتر مایع وایتکس برای مدارس به رعایت پروتکل‌ها پرداخته چنان‌که فقط رعایت پروتکل تهیه و استفاده از وایتکس است.
ازآنجایی‌که هم جان و سلامت کودکان این سرزمین مهم هست و هم حق برخورداری از تعلیم و تربیت، آموزش‌وپرورش با بازگشایی مدارس بدون تخصیص اقلام بهداشتی مدرسه ازجمله تب‌سنج، مواد ضدعفونی و ...سلامت کودکان را جداً درخطر می‌اندازد.
مدارس خاص و غیرانتفاعی به علت دریافت شهریه‌های کلان از والدین دانش‌آموز، مشکل چندانی با تأمین بودجه ندارند اما در مدارس دولتی و مدارس محروم واقع در حاشیه شهرها به لطف بی‌تدبیری‌های مسئولین جهت امور روزانه و مدیریت مدرسه خود دچار مشکل بوده‌اند و الان هم باید هزینه‌های بهداشتی را از جیب والدین جهت امور مدرسه بگیرند.
با توجه به زمان برنامه‌ریزی چند ماه در وزارت آموزش‌وپرورش در ایام تعطیلات، چرا کماکان بعد از چند روز از بازگشایی مدارس هیچ‌گونه بودجه جهت تخصیص رعایت مسائل بهداشتی به مدارس واریز نشده است و دانش‌آموزان مخصوصاً در مناطق محروم از حداقل‌های بهداشتی هم بعضاً برخوردار نیستند؟ آیا جواب بی‌تدبیری مسئولین وزارت خانه را باید جیب خانواده‌های محروم و درخطر افتادن سلامت کودکانشان بدهد.
اما آنچه ابتدا مطالبه می‌شود، تسریع در واریز مبالغ تخصیص‌یافته و خرید اقلام ضروری بهداشتی برای مدارس می‌باشد؛ اما با توجه به شرایط کنونی و اولویت تضمین کردن سلامت دانش‌آموزان با حضور در مدارس، با هدایت کمک‌های خیرخواهانه خیرین مدرسه‌ساز، می‌توان گوشه‌ای از خلأهای کنونی را پوشش داد.