خبر یزد - کاظمی قمی سفیر پیشین ایران در عراق گفت: در انتخابات عراق مقاومت پیروز اصلی بود و 97 کرسی به مقاومت رسید.

به گزارش خبرگزاری صداوسیما ، آقای حسن کاظمی قمی؛ سفیر پیشین جمهوری اسلامی ایران در عراق با حضور در استودیو گفتگوی ویژه خبری به موضوع «ابعاد و نتایج انتخابات عراق» پرداخت و به پرسشها در این باره پاسخ داد. متن کامل این گفتوگو به شرح زیر است:
سؤال: در نگاه اول تحلیل کلی شما از نتایج انتخابات پارلمانی چیست؟
حسن کاظمی قمی؛ سفیر پیشین ایران در عراق: جا دارد تبریک بگوییم هم به مردم با بصیرت عراق با مشارکت آنها در این انتخابات هم به مراجع عظام که در رأس آن حضرت آیتالله العظمی سیدعلی سیستانی است، هم رهبران سیاسی، هم دولت و هم به گروههای مقاومت در عراق و به جبهه مقاومت در منطقه. انتخابات این دوره شگفتیآفرین بود. در شرایطی انتخابات برگزار شد که از چندین ماه قبل به ویژه از بعد از آن جنگ تحمیلی 12 روزه علیه مردم مؤمن و شریف ایران، یک فضای به شدت روانی را در داخل عراق ایجاد کردند به این که رژیم اشغالگر قدس با حمایت آمریکا برنامه عملیات در داخل عراق دارد و مخاطب این عملیات هم گروههای مقاومت و حشدالشعبی است. خیلی این فضای روانی را در فضای انتخاباتی داخل عراق دمیدند و دلیل آن هم این بود که یک رعب و وحشتی ایجاد کنند کسانی که در جبهه مقاومت قرار دارند که اینها را به نوعی به عقب برانند. خیلی این فضا؛ فضای سنگینی بود، اما مردم عراق بیتوجه به این تهدیدات و فضای روانی و جنگ ادراکی پای صندوقهای رأی آمدند. این در نوع خود و در مقایسه همه انتخابات، شگفتیآفرین بود که این اتفاق افتاد و مردم به این جوسازیها و فضای روانی که ایجاد کردند اعتنا نکردند. جا دارد همین جا بگویم در طول پنج ماه رئیس جمهور آمریکا 17 بار اولتیماتوم به عراقیها داد و تهدیدگونه سخن گفت. نسبت به موضوعات مختلف ازجمله مقاومت، حشدالشعبی، حوزههای تهدید در موضوعات تحریم اقتصادی و مسائل اینچنینی؛ یعنی نوع گفتمان، تهدیدآمیز بود، شکل اولتیماتوم جدی را داشت، اما عراقیها اعتنا نکردند و پای صندوقهای رأی آمدند. در مقایسه با دوره قبل 2021 که 38 درصد از واجدین شرایط؛ آنهایی که کارت بیومتریک در انتخابات را داشتند و در این انتخابات شرکت کردند، در این دوره 56 درصد بود. اگر بخواهیم یک برآوردی بدهیم؛ در فضای به شدت روانی که دشمن ایجاد کرده بود، مردم بیتوجه به آن پای صندوقهای رأی آمدند. این شگفتیآفرین بود.
سؤال: دلیل اصلی افزایش مشارکت هم به نظر میرسد همین اتفاق بود، چون در گزارش اشاره میکند اقدامات داخلی؟
کاظمی قمی: چرا مشارکت کردند؟ چندین دلیل داشت؛ یک دلیل آن، آن بصیرت بالای مرجعیت و تشویق مردم به این که امروز شرایط منطقه، شرایط عراق؛ فقط مسأله شیعه نیست. دشمن امروز کل جهان اسلام را؛ عراق، ایران و کشورهای اسلامی را هدف قرار داده و کی؟ زمانی که جنگ علیه ملت ایران تحمیل شد و مرجعیت وارد صحنه شد، ضمن هشداری که به دشمن و متجاوزین داد، رهبران و مردم را آگاه کرد که این خطر و این تهدید متوجه صرفاً مردم ایران نیست. توطئه دشمن این است که این رژیم خونآشام را با حمایت آمریکاییها که رژیم اشغالگر به عنوان خط مقدم عمل میکند و الا در ظرفیت و توانی نیست که بخواهد اسرائیل به ایران حمله کند. از عملیات طوفانالاقصی که بیش از دو سال میگذرد نتوانست یک ملت مظلوم بیدفاع را از سرزمین خودشان بیرون کند، این کشتارهای فجیعی که در غزه انجام داد. مسأله دوم؛ مردم دیدند که این رژیم کودککش و این امریکا به دنبال این هستند که بیایند کشورهای اسلامی را تجزیه کنند. یکی از راهبردهایی که دشمن دنبال میکند، تجزیه کشورهای اسلامی است. همین الان نظام اسد رفت، در سوریه مسیر حرکتی که اتفاق میافتد، مسیر تجزیه است. آیا شرفا و جوانان غیور سوریه میگذارند یا نه؟ بحث دیگری است. طراحی و سیاست دشمن بر تجزیه کشورهاست. این که الان در لبنان هم مسأله خلع سلاح را مطرح میکنند، یعنی خلع؛ سلاح مقاومت را بگیرند و متجاوز بیاید باز مسأله تجزیه را دارد، در یمن تجزیه است؛ در بلاد اسلامی. برگردم به انتخابات، پس نفس حضور و مشارکت مردم در چنین فضای روانی، خودش دستاورد بزرگی است. مسأله دوم؛ این فضای انتخابات به شدت آرام بود و آرامش داشت، بدون حاشیه بود، از امنیت کامل برخوردار بود و بر خلاف انتخابات گذشته از تقلب بحثی نشد، در دورههای قبل این بحث مطرح میشد، این هم نکته بسیار مهمی است. در فضای تهدید، خود عراقیها به ویژه حشدالشعبی با کمک نیروهای مسلح و پلیس فضایی را ایجاد کردند که نگذارند دشمن؛ چه گروههای نیابتی مثل داعش و چه آنهایی که حامی هستند، بتوانند کوچکترین عملیاتی را انجام دهند در حالی که فضای روانی بود که رهبران مقاومت را ترور خواهند کرد. پس دومین ویژگی انتخابات؛ آرامش و امنیت آن بود که امنیت بومی بود، خود این نشان میدهد که عراق به یک بلوغی رسیده که دیگر نیازی به حضور بیگانه ندارد. آمریکاییها مدام موضوع داعش را مطرح میکنند؛ داعشی که الان وقتی نگاه میکنید در جغرافیایی وجود دارد که در اشغال آمریکاییها در داخل سوریه است که آن یک بحث جداست. سومین مسألهای که در این انتخابات میبینید و مهم است، این است؛ هزینه بسیار سنگینی را انجام دادند، دخالتهای سنگینی را آمریکاییها و انگلیسیها انجام دادند با برخی از کشورهای منطقهای که بتوانند انتخابات را به سمتی ببرند که این انتخابات در مسیر مقاومت نباشد، در مسیر مصالح مردم نباشد، در مسیر کمک به امنیت منطقهای نباشد، در چارچوب خواسته آنها باشد. ببینید نتیجه انتخابات چه شد؟ آنهایی که متهم به این بودند که در تعامل با آمریکاییها هستند یا مورد حمایت آمریکاییها هستند، هیچ کدام رأی نیاوردند، آن اولتیماتومها، آن دخالتها و هزینههای سنگینی که انجام دادند، اینهایی که در دوره قبل یک آرایی را داشتند، در این دوره کلاً کنار گذاشته شدند. ویژگی چهارم این انتخابات، این بود که در این انتخابات، مقاومت پیروز اصلی این معرکه شد. در انتخابات قبلی در مجلس نواب یا پارلمان که گفته میشود، به عنوان نیروهای مقاومت؛ شما 17 کرسی را میبینید؛ در این دوره 97 کرسی متعلق به مقاومت شد. اینها چه در قالب لیستهای مستقل یا در قالب آن ائتلافها هستند. مثلاً همان طور که در گزارش شما پخش شد که مثلاً گروه مقاومت شیخ خزعلی 28 کرسی را به خود اختصاص داد. جریان بدر به عنوان جریان مقاومت 21 کرسی را، در حالی که در پارلمان گذشته 17 کرسی مربوط به مقاومت بود. در این مقطع 97 کرسی. اگر از لحاظ جریانی و حزبی بخواهیم بگوییم رتبه اول را چه کسی آورده؟ جریان آقای شیخ خزعلی است. آقای سودانی 46 کرسی را به خود اختصاص داده، اما این 46 کرسی از مجموعه چند حزبی است که در درون ائتلاف آقای سودانی است و یا دولت قانون و دیگران، اما جریان بدر به تنهایی 21 رأی. مثلاً در داخل لیست آقای سودانی از 46 تا 26 تا متعلق به مقاومت است. این که 97 تا میگوییم، میبینیم. ویژگی دیگر؛ در این دوره پیروزی اسلامگراهاست، مقاومت جزو اسلامیها است و احزاب اسلامی، از سال 2003 تمام تلاش امریکا، انگلیس و مجموعههای وابسته به آنها در این بودند که اسلامیها را بدنام و متهم کنند به این که اینها وابسته به فلان کشور هستند؛ مثلاً به ایران و این را به صراحت میگفتند، یعنی به گونهای عملیات روانی کنند که اینها از صحنه خارج شوند. باز شما در این انتخابات ببینید؛ عمده خانمهایی رأی آوردند که محجبه هستند؛ خانمها یا آقایانی که در مجموعههای اسلامی هستند، این هم یکی از ویژگیهایی است که این انتخابات دارد. خارج از مسأله شیعه که در گزارش هم گفته شد، شیعیان در این دوره در قالب لیستهای متعدد وارد شدند و همه اینها ذیل آن مجموعه و چارچوب هماهنگی است که به تعبیر عربی دارالتنسیق گفته میشود؛ این هم از تیزهوشی عراقیهاست، چون در چارچوب قانون انتخابات که سانتیاگو است؛ بر اساس یک و هفت دهم مقایسه میشود و یک نوع خاصی است الان، آن لیستهای بزرگ یا احزاب بزرگ بر اساس این نوع محاسبه، خیلی از آرای خود را از دست میدهند، یعنی وقتی آراء بدست میآید و بر مبنای آن قانون محاسبه میشود، تعداد کرسیها مشخص میشود. بر این اساس، اینها آمدند در لیستهای متفاوت اما ذیل یک خیمه که همان چارچوب هماهنگی بود. اتفاق دیگری که الان در این انتخابات میبینید؛ مثلاً در کردستان 56 کرسی اختصاص پیدا کرد، خارج از این که دو حزب همیشه حاکم بودند و الان هم باز بیشترین آراء را آوردند اما در کنار اینها جریانات جدیدی رو به رشد است؛ یعنی 28 رأی مربوط به حزب دموکرات است، حدود 17 تا مربوط به اتحادیه است، بقیه آنها مربوط به لیستهای جدیدی است که تشکیل شده است؛ مفهوم آن این است که روند در انتخابات در عراق به سمت یک بلوغ سیاسی جدی میرود و از حالت انحصار دارد (خارج میشود). همین اتفاق در لیستهای برادران اهل سنت افتاد. اگر بخواهیم جمع بزنیم؛ این انتخابات، انتخاباتی است در جهت مقاومت، در جهت مصالح و منافع مردم عراق، در جهت مصالح و منافع منطقهای و جهان اسلام و به نفع فلسطین و آرمان قدس شریف.
سؤال: اثرگذاری این نتایج در بخش داخلی، چون صحبت از این میشود که نوع جدیدی از دولتداری و دولتمداری را در آینده عراق خواهیم دید؛ اثرگذاری آن در داخل عراق چیست و در منطقه چه تحولی را میتواند ایجاد کند؟
کاظمی قمی: به دلیل این که در عراق نوع نظام سیاسی؛ ریاستی- پارلمانی است، مفهومش این است که این پارلمان فقط مسئولیت تقنین؛ قانونگذاری و نظارت بر قانون را ندارد، دولتساز است، یعنی باید در اولین جلسه رئیس پارلمان مشخص شود، بعد رئیس جمهور که طبق قانون اساسی، دوسوم آراء را باید بیاورد وگرنه در فضای بعد 1+50 را بعد رئیس جمهور است که از بزرگترین فراکسیون میخواهد به این که نخستوزیر و دولت را، پس نقش پارلمان نقش مهمی است. مسأله دوم؛ عراق در حال یک گذار است، اگر تا چند سال گذشته در حال گذار از یک مرحله دیکتاتوری به تجربه دموکراسی و مردمسالاری بود، امروز در حال گذار است به این که به یک استقلال کامل برسد، چون اشغالگر هنوز زمینههای دخالت و نفوذ خود را دارد. 2- عراق باید نقشآفرینی کند در موضوعات مهم جهان اسلام، منطقه و بینالمللی، این گذاری که عرض میکنم؛ این است، این هم کار ساده و راحتی نیست. بنابراین مجلسی که شکل میگیرد، با این ترکیبی که عرض کردم؛ اسلامیها و مقاومت، نقش پررنگتری دارند، به همین میزان باید به یک مسأله دقت کنیم، آمریکاییها این انتخابات برای شان خوشایند نیست از شیطنت شان و توطئه گری شان دست برنمی دارند، آمریکایی که در سال 2003 آمده بودند که از عراق پایه گذاری کنند خاورمیانه جدید را و در ذیل خاورمیانه جدید یکی از اهداف شان پایدار کردن امنیت رژیم اشغالگر قدس بود.
هژمونی شان بر ذخایر نفتی بتوانند در حوزه بین المللی با دنیا سیاست گذاری کنند بر مبنایی که چمبره خودشان را بر نفت گذاشتند، نسبت به چین و دیگران.
از آن مرحله امروز به جایی رسیده است که 17 اولتیماتوم میدهد رئیس جمهور آمریکا، مردم عراق خارج از این که او چه میگوید برای تعیین سرنوشت خودشان.
در نتیجه این مرحله چه خود انتخابات و چه تشکیل پارلمان و چه تشکیل دولت از این جهت حائز اهمیت است.
یک مرحله سرنوشت است برای مقاومتی که امروز دارد در برابر تجزیه طلبی دشمن میخواهد این جا بایستد، در برابر تجاوزگری این جا بایستد و میخواهد اجازه ندهد آن اشغالگری که هنوز چمبره خودش را گذاشته است.
یکی از تهدیدهایی که آمریکاییها میکنند مسئله تحریم هاست.
این تحریم امروز یکی ابزاری شده است که یک کار به شدت ضد انسانی است.
این که تحریم کنید که جلوی دارو و غذای مردم را بگیرید این یک جنایت بین است.
کاری که رژیم اشغالگر از یک طرف موشک میزد و از یک طرف مرزها را میبست و از یک طرف تحریم غذایی میکرد.
هنوز هم آمریکاییها بر بانک مرکزی در عراق هیئت بانکی دارند که نظارت بر عملکرد بانکی و نقل و انتقالات پولی و تجارت و سرمایه گذاری را دارند.
این مرحله دولتی که دارد شکل میگیرد، پارلمانی که شکل میگیرد باید بتواند اولا مقاومت را قوی کند، امروز مقاومت سد مستحکم در برابر تجاوزگری هاست.
پس یک مسئله است، انتظار مردم در داخل عراق این است.
طبیعتا حشد الشعبی شما دیدید در این چند ماهه اخیر راجع به حشد الشعبی و یک توضیحی هم راجع به حشدالشعبی بدهم.
حشد الشعبی بسیج مردمی است، ما برکات بسیج خودمان در دوره دفاع مقدس، جنگ و جنگ 12 روزه و حرکات تجزیه طلبانه، حشد در برابر داعش که آمریکا و غرب آورده بود که این حشد در دفاع از مردم و در کنار نیروهای مسلح با فتوا و حکم مرجعیت و با همکاریهای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران تحت فرماندهی فرمانده شهید بزرگ حاج قاسم، که درخواست دولت عراق بود و کمک کردند در برابر این متجاوزین داعشی و تکفیریها و فلان.
از این جهت حشد العشبی این چیزی که مطرح میکنند که قانون پیش نویس قانونش از پارلمان بیرون آوردند این اشتباه است.
امروز حشد الشعبی براساس مصوبه پارلمان عراق بخش لاینفک نیروهای مسلح است، آن چیزی که تحت عنوان این که قانون آوردند مسائل مربوط به اساس نامه و حقوق بازنشستگان بود.
پارلمان دراین دوره به مقاومت باید برسد و در این دوره مسئله این که اشغالگر باید صحنه را ترک کند.
این براساس توافقاتی بود که با آمریکاییها داشتند که اینها باید در پایان 2025 ترک میکردند آمریکاییها آمدند چه خدعهای به خرج دادند.
آمدند در حوزه عربی عراق نیروهای نظامی شان بردند و جایگزین کردند به اسم ناتو که این هم یک اقدام غیرقانونی است؛ که الان فرانسویها آمدند و این تحت فشار آمریکایی هاست که خود آمریکا و ناتو با این بحران اوکراین که تحمیل شده از جانب آمریکا هم به روسیه و هم اروپاست.
از طرف دیگر انتظارات مردم در داخل این است که کشور باید مسیر سازندگیش را گسترش بدهد و تقویت کند.
ارزیابی که امروز مردم در عراق دارند و این یکی از پارامترهایی مشارکت بیشتر در انتخابات شد این که دیدند دولت مسیر سازندگی را شروع کرده است.
این را مردم امروز به چشم خودشان میبینند، مسئله رفاه و سازندگی یکی از مسائلی است که دغدغه عراق است، مسئله مبارزه با فساد مالی و فساد اداری است.
این قطعا جزو اولویتهای شان است، اما اولویت اول که مسئله سازندگی کشور و امنیت است مسئله مربوط به این که مقاومت باید بماند.
اشغالگر دیگر باید برود، این در بعد داخلی است، در بعد منطقه ایش امروز عراق میتواند نه امنیت خودش را حفظ کند، بلکه میتواند در مهندسی امنیت منطقه و در نظم منطقه جدید ایفای نقش کند.
ما باید امنیت منطقه را بومی سازی کنیم. این درست نقطه مقابل حرکتی است که آمریکاییها در کمک به رژیم اشغالگر این مسئله طرح آبراهام را مطرح میکنند، مسئله تطمیع عادی سازی در حقیقت رژیم اشغالگری که دشمن جهان اسلام است که دشمن کشورهای عربی است، آمریکاییها آمدند طرح آبراهام را با منجی گری آمریکا در سال 2020 اجرا گذاشتند که متاسفانه چهار کشور عربی و اسلامی امضا کردند.
یکی از مسائلی که آمریکاییها شدیدا دنبال میکنند این است که بتوانند موافقت کشور عربستان سعودی در همراهی طرح آبراهام بگیرند که عربستان تا این لحظه مقاومت کرده است، عربستان مسائلی که مطرح کرده این است که شرط ورود که البته ورود به آبراهام که هر کشوری و هر دولتی وارد شود خیانت به فلسطین و جهان اسلام و کل مسلمین است که این یک واقعیتی است که امروز شما دیگر برای همه دنیا ثابت شد که این رژیم کودک کش دست نشانده جبهه استکبار و صهیون است.
دست دادن با این جز دشمنی علیه اسلام چیز دیگری نخواهد بود، پس انتظار دوم این است که خارج از آن اهداف داخلی عراق خودش را آماده میکند برای نظم منطقهای.
سوال: راجع این انتخابات تشکیل دولت و نخست وزیر سوال کنم ولی، چون راجع به گریزی خیلی مناسبی دادید به مسئله پیمان آبراهام و نقش عربستان و سفر بن سلمان به آمریکا تحلیل تان در این سفر؟
کاظمی قمی: پس الان انتخابات تمام شد و مسئله مهم تشکیل پارلمان و دولت است، این براساس نتیجه انتخابات باتوجه به این که نخست وزیر مقام اول یعنی هم مقام اجرایی است و هم فرمانده کل نیروهای مسلح است، این براساس آرایی که الان آورده شده است به میزان کرسیهای پارلمان، این انتخاب برعهده همان چارچوب هماهنگی است، یعنی آن حدی که باید نخست وزیر و الان این به عنوان مهمترین موضوع در دستور کارست و پیش بینی این است که الاطار التنسیقی در این دوره میتواند با همان بحثی که من عرض کردم آمریکایی از این رای خوشایند نیست برای شان.
کشورهایی که در آنها گردش قدرت نیست، متاسفانه پولهای سنگینی هزینه کردند در این انتخابات که نتیجه انتخابات به نفع مردم عراق نشود.
به نفع دیگران شود که این اتفاق نیافتاد این خوشایند برای شان نیست.
این است که اقداماتی انجام دهند قابل پیش بینی است، البته عراقیها میتوانند از پس خودشان بربیایند، دولت تشکیل بر مسئولیت برعهده الاطار التنسیقی چارچوب هماهنگی است و طبق تجربه گذشته این الاطار التنسیقی باید ائتلاف با دوستان کرد و برادران اهل سنت، یعنی این محورست.
با این بلوغی که نشان دادند من امیدوار هستم که در این دوره آن زمان زیادی برای تشکیل دولت پیش نیاید اگر چه آن چیزی که الان درصحنه سیاسی خودش را نشان میدهد کاندیدهایی که برای نخست وزیر مطرح میشود یک مقداری عددش بالاست.
خود این میتواند مقداری فضا به تاخیر بیاندازد که اینها قابل گذرست. باید مراقبت کنند عراقیها از دشمنانی که این آرا برای شان خوشایند نیست.
سوال: به بهانه سفر بن سلمان به آمریکا و موضوع بسیار مهمی که در اطراف این سفر و پیمان آبراهام مطرح است و بحث قول سرمایه گذاری که عربستان داده است.
رقابتی که برخی تحلیل میکنند با رژیم صهیونیستی پیدا کرد در بحث برتری هوایی با اف 35هایی که آمریکا قول داده است به عربستان بدهد بفرمایید؟
کاظمی قمی: سفر محمد بن سلمان به آمریکا از دو سه منظر نگاه کنیم، یک منظر خود عربستان است.
عربستان در برنامه اقتصادی خودش توسعه دیده است تا سال 2030 در نظر دارد به عنوان قدرت سیاسی به عنوان کشور توسعه یافته در منطقه باشد.
این مفهومش این است که نیازمند به فناوریهای جدید و تکنولوژیهای مختلف است.
از طرف دیگر در حوزه امنیت دنبال این است که بتواند قدرت دفاعی و امنیتی خودش را بالا ببرد.
شما دیدید در اخبار هم مطرح میشد به این که در حوزه هوایی آمریکاییها موافقت اولیه کردند در دادن اف 35 و بلافاصله هم میگویند که رژِیم اشغالگر ناراحت است از این که این اف 35 به اینها داده شود نکند قدرت منطقهای شود و این داستانها برای اسرائیل.
سوال: آن عبارت مهمترین متحد غیرناتویی؟
کاظمی قمی: این اظهارت آقای ترامپ فعلا از منظر خود عربستان است، از این منظر طبیعی است، این سفر انجام شود و دنبال این است که گسترش و بهبود روابط سیاسی با توجه به این که آمریکاییها مسئله حقوق بشر را چه در موضوع یمن و چه در این کشتن و مثله کردن آن خبرنگار.
سوال: آقای خاشقچی؟
کاظمی قمی: وقتی دراین خبر وقتی خبرنگار سوال میکند که شما کشتید، بعد ترامپ رئیس جمهور مدعی حقوق بشر میگوید که میهمان مارا ناراحت نکنید، اینها همانهایی هستند که راجع به حقوق بشر سخن میگویند و این جا که بحث منفعت پیش میآید میهمان ما را ناراحت نکنید.
در حالی که وقتی در یمن جنایاتی صورت گرفت و در غزه جنایاتی صورت گرفت و در خود عراق جنایاتی صورت گرفت و در افغانستان و در تمام اینها مجرم اول جنایتکار اول خود آمریکاییها هستند.
اینهای که میگویند ما حقوق بشر، پس سعودیها دنبال این مسئله، ولی آمریکاییها دنبال این که سرمایههای این کشورها به بهانه این که باید در آمریکا سرمایه گذاری کنید ولی در حقیقت اینها را پیش خودشان نگه دارند و سرمایههای شان اینها را بگیرند و خود این میتواند اهرم فشاری باشد.
بحثی که گفته شد در دور اول ریاست جمهوری آقای ترامپ که صد میلیارد یا دویست و هفتاد میلیارد که وقتی رقم میزنید در چهار سال که از آن امضا میگذردکه بیشتر از چهارسال است و نزدیک به هفت هشت سال که اتفاق خاصی نیافتاد.
قراردادهایی که الان ششصد میلیارد قرارداد که بلافاصله اجرایی میشود که خیلیهاام او یو که امضای یادداشت تفاهم است این 270 تایی که گفته میشود این است که خیلی روی تبلیغات میکنند.
ولی برای آمریکایی علاوه بر موضوع اقتصاد دنبال این هستند که مسئله عادی سازی روابط اسرائیل را با کشورهای منطقه، این مسئله عادی سازی ظاهر این موضوع عادی سازی است.
یعنی در حقیقت آن سلطه رژیم اشغالگر را به عنوان دست خود آمریکا و متحدینی مثل انگلستان بر منطقه، قبل از این که این طرح آبراهام مطرح شود شما میدانید در طرح راهبردی اسرائیل مسئله آن نیل و فرات بود.
یعنی لشکرکشی تصرف سرزمینی که این شکست خورد، جنگ 1965 و 73 بود که آن شکست خورد.
2003 که آمریکاییها حمله به عراق کردند، یکی از اهداف شان آن خاورمیان جدید پایدار کردن امن است که این هم شکست خورد.
امروز مسئله طرح آبراهام و عادی سازی را مطرح میکنند که در جهت این است که یک جمله خلاصه کنیم اینها به دنبال این هستند که اسرائیل را وارد نظم جدید منطقهای کنند در غرب آسیا و خاورمیانه و یکی از اهداف شان در مقابل جمهوری اسلامی و یمن است که دنبال میکنند.
بر این اساس فشار به عربستان، چون عربستان به عنوان کشوری که در جهان اسلام جایگاه بزرگی را دارد.
دنبال این هستند که عربستان را بتوانند، عربستان میگوید شرط گذاری کرده که باید دولت فلسطینی شکل بگیرد، در همین اظهارات، این شرطی است که گذاشته شده است.
اما این را میگویم دولت فلسطین بشود یا نشود، طرح آبراهام یک خیانت بزرگ است به منطقه، کشورهای اسلامی، به جهان عرب و آرمانهای فلسطین و عربستان با سه چالش مواجه خواهد شد، یکی با مقاومت است و یکی با مسائل داخلی خودش و یک چالش بزرگ مشروعیت در جهان اسلام.
سوال: آیا عربستان نقش میانجی گری بین ایران و آمریکا آن جا ایفا خواهد کرد؟
کاظمی قمی: فرمایش صریح رهبری گفتند مذاکرهای نداریم الا سه تا شرط را باید اشغالگر از منطقه خارج شود، منظور از اشغالگر رژیم نبود، خود آمریکا بود، باید جلوی این تجاوزگریها گرفته شود و مسئله آتش بس و دو سه تاشرطی که گذاشتند. ایران در این مسئله نیاز به میانجی گر ندارد، موضع روشن است، این که آمریکا هی دارند پیغام میدهند توسط کشورهای منطقه، آن بحثی است که آنها دارند.